Een kleine spin, maar niet ongevaarlijk. Deze spinnensoort, de roodwitte celspin, kwam ik deze week tegen in mijn achtertuin.
De roodwitte celspin komt vrijwel over heel de wereld voor. Uitzonderingen zijn zeer koude gebieden als Alaska en het noorden van Scandinavië. Biologen denken dat ze via schepen de wereld hebben veroverd vanuit Zuid-Europa of Noord-Afrika. De roodwitte celspin houdt zich vaak schuil onder stenen, composterend materiaal en rottend hout. Hun lengte bedraagt 1,5 tot 2 centimeter voor de vrouwtjes en de mannetjes zijn half zo groot. De spanwijdte van de vrouwtjes kan oplopen tot 4 centimeter en voor de mannetjes maximaal 2 centimeter. Op de kop van de roodwitte celspin zitten 6 enkelvoudige ogen die wegens nachtactiviteit slecht kunnen zien.
Op het menu van de spin staan meestal pissebedden. Op plaatsen met veel pissebedden zijn deze spinnen dus dikwijls te vinden. Met zijn horizontaal gerichte kaken kan de roodwitte celspin als een van de weinige spinnen door het pantser van zijn lievelingsmaal dringen. Maar de spin kan met zijn giftanden ook door de mensenhuid dringen. De kaken van een vrouwtjesspin kunnen namelijk 0,5 centimeter groot zijn! De roodwitte celspinnen zijn agressief en hebben een pijnlijke beet. Tevens kan de beet voor misselijkheid of duizeligheid zorgen. Als je zo’n spin tegenkomt, kan je hem maar beter niet verstoren.
Bron: Wikipedia, www.natuurpunt.be