Rode diamantratelslangen (Crotalus ruber) komen voor in het zuiden van de Verenigde Staten en Mexico. Ze zijn 140 centimeter Eten grondeekhoorns, muizen, konijnen, vogels en hagedissen. Ze zijn niet bedreigt in het wild, maar ook niet geliefd omdat ze giftig zijn. Als ze zich bedreigt voelen bewegen ze hun staartpunt tot 50 keer per seconde heen er weer. Hierdoor gaat oude en nieuwe huid langs elkaar en daardoor ontstaat een ratel die vijanden afschrikt. Ook kunnen ze door een speciaal reukorgaan en infrarood ogen heel goed jagen in de nacht. Met zijn tanden vergiftigt hij zijn prooi, die hierdoor snel overlijd. Ook mensen vallen soms ten prooi. Deze slangen hebben naast een winterslaap ook een zomerslaap in de warmste periode. En zoals alle slangen hebben ze een inwendige bevruchting. De maximaal 20 jongen komen in het lichaam uit het ei en kruipen dan via de mond naar buiten.
